Mutluluk garip bir kelime, hayır tuhaf anlamında ki garip.Duygu belirten sözcükler genellikle -li,-lu gibi ekler alarak o duyguyu belirtiyolar değil mi?
Örneğin, hüzün-lü
Sevinç-li

Mutlu ise tek başına kullanılacağı zaman mutluluk oluyor, hüzün yalnız hüzün,sevinç yalnız sevinç...Yoksa aslında mutlu olmanın kökü mut mu?...

Neler oluyor hayatta?
Tuttuğum defterde bir harf bile olabilirim ama insan olamıyorum demiştim.Hatta Z harfi olmak istemiştim,sonda ve sessiz üstelik bana çekici bile geliyor =)..

Çok sakin geçiyor günlerim,biraz da mutlu...Bak yine geldim mutlu ya, böyle tuhaf bile kelimeyi duygu edinebilmişse insan kendine değeri bilmeli =)

Bugün yorgun değilim, çünkü baya uyudum sınıfta..Birisi üstümü örtmüş ceketle, merak ediyorum aslında kim olduğunu, tabi sınıfın ortasında bağıramazdım...
Birilerinin beni önemsiyor olmasını istemiyorum aslında.,istemiyorum o kadar.Güldüğüm bir kaç şey var son zamanlarda...Bir öğretmenimin 5'li gruptan ayrılmış olduğumu öğrenmesi ve Sevgi'nin üstüne gitmesi falan mesela...Ne tuhaf, geleceğim parlakmış bırakmamalıymış, bunun için mi?...Bi git...
Hiç kimse istemediği bir şeyi yapmamalı...Bir arkadaşın bıracaksan bırak, bırakmayacaksan sahip çık ona gibi bir şey söylemiş olması ve bunu yine Sevgi duyuyor..Anlayamıyorum, acaba ne düşünüyorlar?...Kimse olmadan yaşayamam mı?...Çok mu kırılgan görünüyorum?...Geçen sene içinse, geçmiş zamanda kaldı işte, konuşmanın bir manası yok ki, Sevgi'ye bunu sormamalılar...Sevgi ne iyi, benim her türlü saçmalığımın yükünü o çekiyor,benim yüzümden azar yiyor, benim için azar yiyor...

Tuhaf şeyler oluyor hayatta....
Ben beni yalnız birinin sevmesini,önemsemesini istiyorum...O bana Yeter!...
Her şey iyi gidiyor...
Sanki bir şeyler daha yazmalıydım..=))))....