Karanlık gecedeki uzanan merhametin bana verdiği en güzel hediye...
Kurabildiğim en güzel hayal...
Minicik bir sevgi pıhtısından kocaman bir aşksın...
Boğulurken,kurtulup içime çektiğim hayat soluğu...
Hayatım...
Hayat'ım...
Gidersen kalamam, yalnızlığa bırakırsan, düşerim karanlığa...
Susmaya başlarsan deliye dönerim üstelik, susarsan, yuttuğun her nefeste boğulurum...
Dahası tutamadığım ellerinde kaybolurum, göremediğim gözlerinde,hayalini ettiğim yüzünde...
İçimde bir şey var, sanki dünya yıkılacak,kıyamet kopacak...
İçimde bir şey var...
Gidersen, işte kıyametim o zaman kopacak.
Her nefesimi sayar oldum, her cümlemi öğelerine ayırıyorum.
Yanımda olmayışını aptal şeylerle aklımdan bi anlığına bile olsa unutmak için...
Daha derin nefes alıyorum, daha yavaş olsun diye.
Sen olmadan aldığım nefes bile gerçek değil...
Ciğerlerimde hissetmiyorum, kanımın sıcaklığını bile hissetmiyorum.
Sen gerçeksin, diğerleri yansıma...
Sen gerçeksin, diğerleri hiçbir şey.
Sen gelene dek, nefeslerim gereksiz, gözlerimi açmam sebepsiz olacak.
Ve ben bekleyeceğim,
en güzel hayalim gerçek olana dek...
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder