20101117

biloog

Selam blog, naber bebeyim..
İzmirdeyim ben şuan.Ona biraz daha yakınmışım.Bulunduğum yer tam benlik aslında sessiz sakin falan.Araba zorunluluğu olmasa keşke, o zaman daha da güzel olurdu.Nefret ediyorum araba yolculuğundan...İzmir'e eğer trenle götürcem demeseydi babam asla gelmezdim.Trende bu zamanlarda yolculuk yapmak güzel değilmiş ama blogcan.Hava erken kararınca canı sıkılıyor insanın,zaman geçmiyor..
Çocuklar vardı arkamda önümde sağım ve solumda..Onlarla oyalandım bende...Tırnaklarımı sevdi çocuk, annesine senin tırnakların neden öyle değil dedi, haha!.. Tırnaklarımda yeni aldığım turuncu ojelerim var, şeker gibiler..
Şuan ailem sinek kovalıyor, ne kadar hoş...Ben diz üstü bilgisayarı aldım ve kendi halimde oturuyorum.Bu yazının bir amacı yok.Sıkılıyorum sadece.Öğleden sonra gezmeye çıkacağız, menemene falan....Gece sesini duymak hoş olabilirdi, ilgi eksikliği neden olabilir bu hikayenin sonuda...Hayır bu hikayenin sonu olmayacak..Öf, uyanıp mesaj atsa şimdi keşke...Bekliyorum hala!...Bi fotoraf çektim kendi kendimi beğendim ama göstermicem sana blog haha =)...
Amcam dede oldu, aslında olalı 3 sene oldu ama ben onu sadece ''amca''yken daha seviyordum.Kıskanmıyorum hayır.=)...Belki de asıl kıskandığım torununun ismi, oğuz güzel bir isim, rüyamda gördüğüm bir isim..Benim oğluma seslenebilirdim öyle.Belki de yanlış yorumladım rüyamı...Sahi blog, biliyordun değil mi sen rüyalarımı mutlaka yaşadığımı, geçmişten bir parça ya da geleceğe dair bir şeyler gördüğümü...Onu da görmüştüm, söylemiş miydim?...
Düşündükçe aklıma dökülüyor, eski sevgiliyi görmüştük buraya gelmeden önce, Ona söylemedim,unuttum belki..Bir şey hissetmedim bile, annem durdu konuştu hatta daha da konuşmak istedi ben sıkıldım gidelim dedim.Tek kelime etmedim, heycanlanmıyordum bile...Hiç heycanlanmamıştım ki, tuhaftı o, neyse.
...ve benim herşeyim!..Keşke görsem seni burada, Kaybolmaya bile razıyım aslında, sen hep başkasın...
Görüşürüz blog, belki yarın belki yarından da yakın :p..

Hiç yorum yok: