20101127

mutlu aşk varsa da mutlu son yoktur.

Yüzlerce defa söylediğim üzre, sesim bir kulaktan girip diğerinden çıkıyor.Blogumda yazdığımı dikkate almayın demiştim.Orada asarım keserim ama bun size neden yapayım?...
İnsanların bana güvenmemesine şaşmamalı ki ben bile güvenemiyorum kendime...Neler söylemişim, neler yapmışım, ne işler çevirmişim..Aklımda bile değil...
O beş taşın olduğu şişe var ya atmayacağım ama onu..Kırmayacağım da, çünkü o bir kalp yarasıdır artık!
Son zamanlarda ki bu daha çok öğretmenler gününden sonra, onları bırakmamalıyım düşüncesine dönmüştüm.O ilkokul öğretmenimin tek anısıydı...Bir çok zamanımı geçirdiğim ve bana olan sevgisine güvendiğimdi.Gitmemi beklercesine fotoğrafları atmalar, giderse dönmesin demeler düştü kulağıma...Ben mi istemiştim bunu.Evet çünkü gerçekten sıkılıyordum yoğun ilgiden...Ve o gün onun hiç yoktan tavırlanıp gitmesi ilk sebep olmuştu.O mu sahip çıkacaktı bana?...
Ya o, seviyordu değil mi beni?...Tabiii, sevgi anlayışı kaçırırcasına herşeyden soyutlamak, istediğim şeyi benden uzaklaştırmak  ve hiç düşünmeden işlerin daha kötü hale gelmesini sağlamak mıydı?


Olan oldu, biten bitti.Ayakta alkışlıyorum...
Yapayalnızım ve ciddi anlamda kimsem yok...hiç kimse hemde...
Giderken mutlu olmaya dair tek umudumuda silip gittiğin için alnından öperim hatta...Bilmiyorum neden yapıyosun bunu ama artık umrunda olmayı bile istemiyorum.Ciddiyim, hiç hayatınıza girmemişim gibi, var olmamışım gibi yapın...İstediğim bu...
Benden nefret edebilirsiniz, ediyor gibisiniz...Hayatımı tamamen söndürmek için kendi meşalelerinizi yakacak mısınız bunu merak ediyorum..Heralde ölmem hoşunuza gider...Yapın o halde birilerine söyleyin, aileme bile ve bitsin her şey...Kalacağımı mı sanıyorsunuz, ona hayat diyebileceğimi mi?...35imi bile beklemeyi düşünmüyorum...Korkmayın ben geride bıraktığım yazıda ''kimse mesul değildir'' notumu atıcam.Yapayalnız geberip gidicem.Bunu ben istedim haklısınız.Siz olmayınca başka kimse de olmamalı hayatımda...Ben öyle aptalım ki hiç bir şeyi düzgün anlamam...Duyulmak isteneni söylüyorum bu defa gerçekten bitti!...Tek bir kimse kalmadı...Madem kimse yok, korkacak bir şeyde yok, Beşir Fuat! bekle aynı sebepten yargılanacağız...


Ve şimdi hanifee, tabiri caizse, siz hepiniz ben tek diyerek dudak büküyor...
Ne diye hayaller kuruyorsam, kurduğum her hayalde bir pürüz var...Biri insan değilsin der gider biri sen değil o doğru söylüyor der...Benim hiçbir şeye hakkım yok zaten.Gidebilirsiniz...Aşkım'a, dostlarım'a Elveda...Bitmeyi ne güzel bekliyormuşsunuz...Bu kadar mı kötüyüm?...Haklı olan sizsiniz deyip susacağım,sizsiniz...Ben hiçbir şeyi haketmem.Mutlu olun!...Siz hepiniz, ben....Hayatımda ilk defa ezan sesini duyar gibi oldum, belkide azrail ufaktan haber atıyor...Naber dostum!...

Hiç yorum yok: