karma?

Bu akşam anahtarı almayı unuttuğum için kapıda kaldım...
Bir buçuk saat kadar,salakça kapıda oturdum, sıkılıp dolaşmaya karar verdiğimde,attığım her adım için hanife sokakta mı kaldın ah yavrum,gel bize,sobada yanıyo,cümlesini duydum.
Sokakta kaldığım gibi, telefonumun şarjı da bitti.
Uykusuzum,yorgunum,üzgünüm,bitkinim daha ne istiyosun dedim! Sustu, sus dedim.Artık konuşmuyordu benimle,ne Tanrı, ne o adam.Bildiğin üzüldüm,insan tanımadığı,görmediği birine de özlem duyabiliyormuş meğer...
Bunu da geçtim, böyle bir mahallede oturduğum için sinirlere boğuldum aslında sevinmem lazım falan değil mi?..Tamam insanların seni önemsiyor görünmesi hoş,hele de 15 yaşında ve hayat çok zorken...Fakat istemiyordum işte,kulaklığımı taktım dream on dedim...Parka gittim, oturdum,kimse de olmadığı için,(zaten olsa da umrumda olmazdı) yüksek sesle söyledim.
Yeniden cesaretlendim,gerçekleştirene kadar hayal kurmaya devam edeceğim dedim.Seviyorum tatlı hayallerimi çünkü.
Neyse dağıttım yine, mahallede diyordum,hoş değil ya...Hani apartmanlarda insanlar artık komşuluk ilişkilerini sürdüremiyorlar diyor ya,yalan hemde nasıl yalan!..Yengemlerde öyle değil,üst,alt,yan komşularıyla pek iyiler.Daha az samimi,sürekli evine ait kararlarına müdahale eden birileri yok.
Bugün ellerim hep üşüdü,normalde hep sıcağımdır ama ben...Zayıflamışsın diyenlere sınıfta kalmış bir çocukçasına bakış attım.(bu bakış türünü cümle içinde kullanmanın normal olabileceğini sevgi'ye ispat için kullandım)...
Artık aklımı dağıtmalıyım belki de, düşünmemeli,olmayacak bir hayalin senaryosunu tekrar tekrar kurmamalıyım,cennete de ait değilim sanki.Cennet,içimden geçip gitmiş gibi.
Hani anlaşılmak istemiyorum aslında demiştim ya,bu yanlış anlaşılmak istiyorum anlamına gelmiyordu.Müdür yrd., arkadaşlarım, hepsi sözleşmiş gibi,yanlış anlıyoruz seni oynadılar bana.Önce R.hoca, geldi bağırdı, çağırdı, kantinde oturup kola içiyoruz diye hemde!Halbuki dedim o oğlan sandığınız gibi değil diye!...İnsanın dostlarıyla bir kaç muhabbet etmesi için dağlar, dereler hatta çöller aşması gerek sanki...Sonra sınıfımdaki beni çözemeyen, benimle çok az konuşmaya yeltenen insancıklar,çok soğuk biriyim gibi davrandılar.Böyle bir şey sormak için çekinmeler falan,duyuyorum tabi ben onları...
-Hanife'ye mi sorsak,yok bilen yok mu bunu ya!...Dur tamam soruyorum bak...Haniiifeee?...
Sonra da şu kola içtiğimiz çocuk.Tamam belli etmedi ama eminim onunda yanlış anladığına..Sevgi'yle aramda geçen o diyaloğu yazmak istemiyorum şimdi ama anlaşılan konuşmamda bir problem var.Sonra ezildim,büzüldüm ben tabi.
Ve en saçması da Metin...Ki onun yanlış mı doğru mu olduğunu bende anlamadım.Hayır, hayır ben normal bir insanım..İleri de bir adamla evlenip çocuklarımın büyümesinin dertlerine düşeceğim...Ya da 35 yaşında bekar öleceğim.Neyse ne...Bunları da unutmayacağım...Güleceğim!...


Psikolojide davranışlardan bahsetmiştik bir de bugün!...Öf istemiyorum artık bunu,beni de sevin işte ne olur ki!..Belki de bir ''selam''ınızla bile mutlu oluyorumdur.Sanki,hayatıma yeni biri girmemeli bu saatten sonra,kalanlarda oldukları gibi durmalılar..Ne bileyim, öyle olsun istiyorum.Şu an evde yalnızım bir de,nasıl mutluyum nasıl!...Yarın öğleden sonra okula gitmeyeceğim,psikoloji dersini kaçıracağım için üzülüyorum tabi,ama daha koca bir dönem var...Ted gelecek çünkü,hehheyt!...
Neyse, çok çok öperim,bay!...