20101002

ben gidiyorum,geliyor musun?

Bugün telefonda konuşurken, neden olduğundan farklı biri gibi görünmeye çalışıyorsun dedi,
bak şimdi bana, neredeyim ben dedim,
evdesin ve sanırım yalnızsın dedi.
Yalnız olduğumu bilseler,bu kadar yaşamama izin verirler miydi dedim..
Yine de anlamıyorum dedi,kötü değilsin ki dedi,
pollyanna oldum da noldu dedim.
Böyle olunca yalnız oluşunu mu bastırıyorsun dedi.
Telefonu kapattım.
Bi daha aramaması için bataryayı da çıkarıp attım.
Beni anlamaya çalışmamasını söylemiştim.
Arka bahçede oturuyordum iyice üşüyene dek..
Sonra kahve yaptım kendime.
Yine de televizyonu açmadım ama.
Oturdum,duvardaki şeylere baktım.
Daha mantıklı göründü gözüme.
Bir ara bilgisayarı açayım dedim, facebook'tan mesaj atmış, neden kimse seni sevemiyor diye.
Hiç nefret etmediğim kadar nefret ettim o an ondan.Salak dedim,kapattım.
Ted'in elleri iyileştirmiyormuş artık beni.Sözleri hep böyle saçma mıydı yoksa?...Sonra telefonu açıp,artık seni sevmiyorum dedim.Cevap vermedi.Öküz uyuyo çünkü!.Hep bu resimdeki gibi olcaz ama.
Nefret ettim her şeyden sanki.
Tüm yaşamlardan,sevmelerden,sevişmelerden,nefes alan her şeyden ve hiç almamış olanlardan...Gerçek değiller çünkü.
Gidesim geldi yine.


Bu yazıdan üzgün olduğumu falan çıkaran olursa sevinirim.Değilim çünkü,anlatamadığım zamanları seviyorum,anlaşılmadığım zamanları da...

6 yorum:

C3Moi dedi ki...

mutluluklar.

honeybee dedi ki...

mutlu değilim.

Demet dedi ki...

o halde mutsuzluklar.

honeybee dedi ki...

işte bu!...
teşekkür ederim.

xoxo dedi ki...

Geçicek.Saçma mutsuzluklar bunlar.

honeybee dedi ki...

seviyorum seni de, mucuh...