Çok nadir konuşurum.Genelde kendimden çok emin olduğum konularda konuşurum.Dinlemekle yetinirim hele karşımdaki iyi bir konuşmacı ise hiç sıkılmam gerçekten,o bitirinceye kadar duraksız dinlerim.Bunu söylediğimde aklıma şu malum söz geliyor;söz gümüşse sükut altındır...
Başından beri böyleyim ama ben...Eğer çok iyi biliyorsam konuyu kendimi kaptırabilir saatlerce konuşabilirim de.Bazen gereksiz bir işlev gibi geliyor.Bazen anlaması gereken, bir kelimeyle bile anlayabiliyor...Bir yerde şunu okumuştum;
''Bir bilgeye sormuşlar;
-Bir insanın zekasını nasıl anlarsınız?
-Konuşmasından.
-Ya hiç konuşmazsa?
-O kadar akıllı insan yoktur ki, demiş''
Hım hatırladım,Güzel ve Etkili Konuşma(İsmail Dervişoğlu) diye bir kitap almıştım 6. sınıfta olduğum sıralar...Oradaydı bu.Ama tabi ben o kitaptan önce de iyi konuşuyordum lütfen yani,yanlış anlamayın lütfen sayın okurum.Güzel konuşmayı kendime meslek edindiğim zamanlar en ince detayına kadar öğrenmem gerektiğini düşünmüştüm.İhtiyacım olan şeyler ilginç bir şekilde karşımda bitiverir, bu da öyle oldu..Bunu seviyorum =)
Ha şimdi ben bunu niye yazdım...
Görüyorum ki çevremde onca insan bile bile yanlışları gözüne bata bata inatla hemde, kendi öz dilini kaybediyor.Hani çok kitapçıl zamanlarımdayım ya bunu da bir okuyun kendinize gelin ya...diyeyim dedim işte ve dedim...Kitabın içinde konuşma kuralları,egzersizler ve önemli bilimcilerden metinler var...
Bu sanırım benim şu ana dek tam manasıyla bitirdiğim tek tük kitaplardan...
Şimdi diyeceksin madem kitap yararlı sen niye konuşmuyorsun falan..
Evet kitap gerçekten yararlı,fakat bu benim yaradılışım da var sanırım.Her an sükut halindeyim ve bunu severek yapıyorum.Karşımda konuşan insana ise o konuşma esnasında ciddi bir tavırla saygı duyarım.Söz bana bırakıldığında da emin olduğum,inandığım cümlelerimi ilgi çekici bir yolla aktarırım.Bu kitaptan önce de böyle miydi, hatırlamıyorum.Çevremdekiler beni zevkle dinlerlerdi ya da en azından rol yaparlardı.Ama katlanılacak şekilde konuşuyormuşum diye düşünüyorum.O zaman şöyle ki güzel konuşmak yapımda olan etkili konuşmaksa kitaptan öğrenebileceğim şeylerdi.Aslında okumuş olanlar daha iyi anlarlar.
Evet,dinleyici olmaktan memnunum.Konuşmam gerektiğinde kendimi ifade edebilecek kadar da birikimim var.Ama yetmiyor tabi,daha fazla,daha da fazla....Şu an ardınca sıraladığım,okumak için can attığım yığınla kitap var.Çok geciktim diyorum,üzülüyorum......
Uyku gereksiz birşey zaten ya, bir kaç saat daha eksiltebilirim ondan..bu sürede de daha fazla okumuş olurum.Okulda da güya okuma saatleri var,daha neyin ne olduğunu anlamadan pat!, tamam derse geçiyoruz falan...Off...Devamsızlığım da çoğalmış mı ne ayrı bir sinir..Nasıl yetişiyorsun diye soran yokta...Neyse...
Bol okumalık günler dilerim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder