Yazamıyordum uzun zamandır...
Yazamamak beni deli ediyor..Hemde çok...Hayata küsmeye başlamıştım o derece yani...İnternetin kapanmış olması,okuldaki beni çözmeye çalışan hocaların sayısala yönlerdirmeye çalışması beni çok sinir ediyor...Ben yazmayı seviyorum sadece,yazayım konuşayım sadece...Banane bilmemne açısının ölçüsünden,yada banane p nin q nun değerinden...Birde kimya seviyorum ben...Ama seviyorum sadece...
Hocalarımın sözüne bakarak sayısala gidersem yeteneğimi öldüreceğimden,onun bana küsmesinden korkuyorum...
Yine bir blog da yazmanın boşalmaya benzetilmesini okumuştum..Kesinlikle doğru....Yazdıkça rahatlıyor,haz duyuyorum...Uzun zamandır yazamıyordum ya o yüzdendi bu kadar sinir..Yazmak zorundaydım artık hele ki o hararetli öpüşmenin ardından...Artık rahatım,parmaklarımın kaskatı oluşu düzelmeye başladı...Buzla kaplanmış olan beynim çözülüyor...İşte şimdi tam manasıyla rahatladım...Yazımın sonu olsun burası....Uzatamayacak kadar yorun düştüm dallarıma çarpan rüzgarlardan...Kırılıcak gibi...Kış mevsimi işte....Sevdiceğime söyledim...Üzülüyorum ağaçlara...ve onlar gibi çırılçıplak hissediyorum,üşüyorum bazen,yapraklarım olmadan sanki dallarımda kırılacak....ve tabi biricik sevdiceğim anlamadı...Olsun seviyorum onu ben....Alışacak buna...
Günü geldiğinde herkes anlamaya çalşacak beni...Sayısala yönlendiren hocalarım bile utanacak hallerinden...Herkes bilecek beni,herkes okuyacak yazılarımı...Ve ben tam anlamıyla rahatlamış olacağım...

                                                            iyi geceler...

KüfüR!!!

Küfür etmeyi düşündüm ben bugün...
İşte düşündüğüm saçma şeylerden biri daha...Aklım boş kalmasın diye neler neler düşündüğümü bir bilseniz.İlginçtir ki bugüne değin sinirlendiğim anda beynimde yüzlerce küfür yankılandığında bile ben bunu sözlü yapamadım.Hala yapamıyorum, neden bilmiyorum...
Kimi zaman geçer aklımdan böyle cinayet sahneleri...Ama küfredemem işte...
Ceza diye bir rapçi var ya hani o 'küfür dilin cilasıdır' demişti, nasıl cila bu? Küfrediyosun ne değişiyor?Kırgınlıklar tatsızlıklar....Bazen diyorum belki buyüzden hayatım bu kadar güzel...küfür yok!
Ama bazen sıkıcıda olabiliyor....Herkes tuhaf bir gözle bakıyor bana..Herkesin ağzında sakız olmuş bir küfür...Birbirinizin zavallı olaylardan habersiz anneciğine,ebeciğine hakaret etmek hatta onları arzuluyor duruma düşmenin nesi hoş...Tabiki uzayda yaşamıyorum.Çevremde küfreden ama yinede benim sevdiğim dostlarım var...Yanımdayken küfretme olayına girmiyorlar..Bu beni mutlu ediyor aslında...Belki rahatlatıyor küfür sahiplerini kendi küfürleri..İşte bu yüzden lafım yok küfüre...İsteyen istediği gibi rahatlama yolunu seçebilir..Ama bu keşke sadece küçük küfürlerinizle kalsa,daha masum olanlarla...


En iyi dostum,can yoldaşım,hatta kardeşim,sevgili Seher'im bana ağzında artık eski küfürleri büyütmediğini söyledi.Çok mutlu oldum doğrusu...Gitgide bana benziyor...Gitgide birbirimize benziyoruz....Ben ondan biraz daha disiplini planlı olmayı,o benden rahat konuşabilmeyi ve davranabilmeyi alıyor...Birbirimizle beraber kaldıkça iyi yanlarımızı alıp,kötü olanları çürütüyoruz....Seher le aramdaki dostluk kardeşliğinde ötesinde birşey olmaya başladı...Ben ''O'' yok diye pikniğe gitmedim,ben ''O'' yok diye başka okula gidemedim....Hedeflerimi büyüttüm ya hani, onunkileride büyütüyoruz....Ben nedendir bilmem çok seviyorum onu...sevgi anlaşmak değildir nedensizde sevilir diye bir şarkı vardı o aklıma geldi şimdi....Bugünkü saçmalama düzeyimin doruğuna yaklaştığımın farkındayım.....Daha fazla saçmalamadan....
                                                  
                                                                                             İyi akşamlar...



 

saygı duyarım...

Sayın Murat hoca sana inanamayacağın derece de saygı duyuyorum.Bir kelime pardon rakam olacaktı o.Bir rakam öğrenmemiz için çırpınıyor resmen.Tabi her öğretmen yapar bunu ama onun ki daha bir göze geliyor.Sınavlardan zayıf ne kelime bir soruyu bile yapamasam acayip suçlu hissediyorum kendimi.Söz konusu dersimiz matematik...Belki burcum olsun belki de ruhum konuşmaya sözle işlenen derslere daha düşkün olduğumu düşünüyordum ben.Tanıyamıyorum kendimi...Aslında böyle düşünmemin tek nedeni de tembelliğim ve keyfime düşkün oluşumdandır.Yoksa matematiği çok severim ben.Çerez yer gibi gelir zaman zaman...Soru çözebildiğimde ya da en azından çözmek için çırpınıpta acep nasıldı bu birader gibisinden çevreye bakındığım da bile seviyorum ben matematiği..Ben inanıyorum Murat hoca sayesinde daha da iyi olacağız matematikle.İyi ne kelime be kanka oluruz belki:) Bir kedicik gibi sever okşarım ben matematiği....Kedi dedim de gri tüyleri olan bir kedim vardı benim.Çok severdim onu ben.Bir gün dengesiz olduğum günlerden birin de sırf benimle oyun oynamak istediği için ayağımın altın beni uğraştırdığı için onu sokağa bıraktım.Kim bilir ne yapıyordur şimdi.Canım kedim benim özür dilerim...Açlığımdan ve yorgunluğumdan doğan bu umursamazlıkla küçücük hayvana ne yaptığımı düşündükçe utanıyorum kendimden.Onu çok seviyordum ben.Şimdi olsaydı burda oynasaydık beraber...Kocaman olmuştu abisi/ablası şimdi o...Belki yavrusu bile olucaktı.Ah içim kanadı resmen aklıma gelince...Çok pişmanım ya...

Yarın edebiyat dersi var!!!
Geçen derste yazılı olmuştuk malum...Bu derste okumayacağını biliyorum ama belki göz atmıştır hiç değilse...Söz konusu edebiyat olunca çok titizim ben.Yarın ki derse ve okul dergisinin hazırlığını yapmalıyım şimdi...

Öptüm herkesi :)))))))