20100505

Yarı uykulu bir halde giyinip sabahları, çıkıp dışarı sessizce gitmek alışılmış hale gelmişti.Bugün farklı bir gündü,bu gün güzel...Bugün ben geçerken sokağımdan,güvercinler üzerimde halka halka dans ettiler,benimle beraber kanat kanat ardımca geldiler...Bugün güzel bir gündü,farklıydı bir kere...
Her sabah sessiz sakin çıkıp giderdim sokaktan,benim sokağım değildi o zaman, benim sokağıma hiç benzemiyordu...Ben usul usul çıkar giderdim de, hiç ses çıkarmazdı o sokak buna...Ben yüzümü düşürür giderdim de,hiç mi hiç sormazdı bir kere bile...Çok az değdi gözleri gözlerime...çok az duydum sesini ve çok az dinledi sanki beni...Elimde çantam,elimde bavulum çok çıktım o sokaktan, bir kere bile dur nereye demedi...Bir kere bile...Bir defa demiş olsaydı,böyle yurtsuz olmazdım bende..Yalnız bir defacık duymuş olsaydım nereye dediğini,böyle sahipsiz hissetmezdim kendimi...Bu benim suçum muydu,sokak niye böyle sessizdi,niye hiç bir çocuk sesi yoktu adımlarında sokağın,niye böyle sevilmemeye uğraşırdı aksi bir ihtiyar gibi...Ben duymaya çalıştım,üzüldüm haline dedim...Durup o ağacın önünde konuştum kendimce...
O günden sonra,bugün,sesini değilde rengini gördüm sokağın...Beyaz güvercinlerin kanat kanat dolandığını gördüm...Ardımca geldiler...Neş'e ile ben kanatları altından yürüdüm..Gülümsedim sabaha,böylesine içten ilk defa,böyle mutlu ve umutlu...Dönmeyi bekleyerek gittim ilk defa..İlk defa daha gitmeden dönmeyi özleyerek gittim...


Bu sabah nasılsa tüm sabahlarım böyle olsun istedim sonra...Tüm gün bu büyünün etkisinde,her zaman fikrimi çalıp giden düşlerimden biri mi, yoksa benden daha gerçek bir masal mı bu diye, uzun uzun düşündüm,düşündüm  de tam düşlerimde uçup giderken,ani düşüşlerimi yaşadım...Tam,tam da o ana gitmişken ,tekrar yaşıyorken,öğretmenin seslenmesiyle,düştüm uçtuğum hayallerimden..Eve dönerken,sokağıma,güvercinler yoktular,astım yüzümü yine,baktım ardımdan geldiler biraz sonra..Güldüm yine...İçimde ne kadar iyi duygu varsa sardı dört yanımı...Şimdi sabahın olmasını bekliyorum...Güvercinlerimi görmeyi bekliyorum...Güvercinlerimin dansını,ayakta alkışlamak,mutlulukla gülerek,alkışlamak için...

2 yorum:

Demet dedi ki...

eheh, çok şeker lan. ya şey vardı ya hani, sema'nın babasının güvercinleri vardı. ahaha, aklıma onlar geldi bir anda.

honeybee dedi ki...

ahahah...tişikkür ederim ifenim...ama bu gerçek..inanılmaz değil mi olabiliyor bazen işte =))