Aslında yeni döndüğüm kamp hakkında bir yazı yazacaktım.Vazgeçtim.

İyiydi,güzeldi,bitti.

İstemediğim şeyleri yaptırmaya çalışanların sahip olduğu kimlikler olmasa, hepsinin elimden çekeceği vardı.Sınıf geçme konusunda dersi önemli olan adama, söyledikleri karşısında bir şey söyleyemiyorum.Söylemeyi istiyorum ama.İstemediğim halde 'şu yazıyı yaz' diyen insanın akıl sağlığından şüphe ediyorum.Ismarlama üzerine bir şey yazmıyorum! 

Sınıfımdaki beyinleri mercimek tanesinden de küçük, anlamadıkları halde yaşayan insancıkların varlığından ve sınıf öğretmenimin de 'onlarla arkadaşlık kur' demesinden nefret ediyorum.Benim çoğalmaya ihtiyacım var, onlarsa zaman kaybı.Bunu o adam ne zaman anlar acaba?

İstemediğim halde 'okul çıkışı kal,sana matematik çalıştıracağım' diyen insana kızmıyorum ama.

İyi niyetli o.

Kampla ilgili çok güzel şeyler yazabilirdim.Hemde çok güzel.Mesela yeşille iç içe olduğum için ne kadar mutlu olduğumu.Hatta oradayken yazdıklarımdan bir kaç parça not bile paylaşabilirdim.Ama buna daha çok ihtiyacım vardı.Normalde birilerine hakaret ederek mutlu olan bir insan değilim.Asla değilim! 

Bunun dışında, istediğim her şeye sahip olabilmem benim temiz kalpli falan olduğumumu gösterir acaba, diye düşünmeden edemiyorum.Öyle biri olduğumu sanmıyorum, hatta aksine çok kötü olduğumu düşünüyorum.Ama günahlarım çok çekiciydi,benim bir kabahatim yok!

Örneğin; o adam hakkında cinayet sahneleri tasarlamak çok zevkliydi.Hiç bir şey yapmadığı halde benden hak talep eden adam için başka ne yapabilirim.Üstelik kendi hiçbir şey yapmadığı gibi, benim için bir şeyler yapan ve nasılda önemsediğim insana söz etmesi, bu cinayet sahnelerinden fazlasını hak ettiğini gösterir.

Evet biliyorum,söylenmemesi gereken şeyleri söyledim.Çizgimi aştım.Daha güzel çiçekli kelebekli bir yazı yazabilirdim.Ama bunu yazdım işte.Sizin için önemsiz tabi ama benim için önemliydi bu.Şimdi yayımlayacağım,bir kaç gün sonra kaldırırım.Maksat rahatlamak! 

Kendinize iyi bakın...İstemediğiniz şeyleri yapmayın,bir zararı yok.Yaşamak istediklerinizi yaşayın.Önemli olan aynı yerde saymayıp az da olsa yol alabilmek...