(İlk söz;Duy sen bunları,dinlemeye çalış minicik fısıltımı)


''Değil mi ki susmak en çok konuşmaktı...'' dedin ya, onu öyle benimsedim ki...Anlaşılmadan,anlaşılmak istemeni öyle ben buldum ki,niye sen ben değilim ki diye öyle çok sorguladım ki...Anlayamadığım da seni,öyle çok tekrar edip anladım ki,hatta sana öyle bağlandım ki başka bir 'ben' oldun içimde.Her cümleni öyle çok dikkatle okudum ki,ezberime geçirmeye yemin etmişcesine...Seni düşünüyorum ya bazen,sen olmayı değil, senin bir gölgen bile değil, belki gölgenin bıraktığı iz olsam bile yeter...Şu ilk baharda hele,nasıl büyüdün içimde...Nasıl,ama nasıl...
Her şeyi bırakmak istedim çoğu kez... Tüm yazım kurallarını unutup,uzun cümleler kurmadan bu defa,ağır süslü değil,içime hitap eden kelimelerle yazmak istedim...Çok şeyler gördüm,sonra korktum kendimi nasıl sunacağımı bilmeden,hiçbir şeyin içinde olmak istemezken,her şeyin içinde kaldım.Orada olmak istemiyordum,sadece yazmak,yazarak var olmak,gelip geçeceğim bu şeye bir iz bırakmak,burada olmamın manasını bilmek istiyorum sadece.Keşke sende bilsen bunları...
Kelimelerini senin sesinden duymak istiyorum kimi zaman...Çok şey istiyorum ben,farkındayım.
Elime geçen ilk kitabında canımı çok acıttın,niye yaptın bunu,niye! diye sana sormak istiyorum...Sen anlatırken,sessizce ağlamak...İçimdeki kavgalar yetmiyor muydu, bana?Ya da ben mi çok az görüyordum bunu,kendime?Nasıl birden,ama ihtiyacım varken giriverdin hayatıma?Sen konuşuyorken niye benim kelimelerim yetmiyor,niye bir süre sonra susarak konuşmaya başlıyoruz...Görüyor musun,gözlerimde ki acıyı?Gördüğünü biliyorum...Varlığımı görmesen de,senin de beni gördüğünü biliyorum.İçimde renkleri,en güzelini,morun aşka karışmasını en iyi sen biliyorsun,biliyorum.Sende biliyorsun...Hattatın her aldatışında nasıl acı duyduğumu,duyduğunu,sonra sana karşı çıkıp senden memnun olmadığını dile getirdiğinde hissettiklerini,hissettiklerimi, yaşadığımız bu hayatta,ölmek için uğraşımızı iyi biliyorum.İyi bir insan olarak ölmek,iyi bir yazar olarak hep yaşamak...


Bir şeye ne kadar çok bakarsan artık onun yok olmaya başlamasını,genç mezar bekçisinde ne güzel anlattın.Her ara vermek zorunda kaldığımda yakamdan tutup,hatırıma nasıl acı verdiğini anlatmama gerek var mı ki?


Nazan N, Nigar Nun'du değil mi?...Ah sen,sen ne güzel anlatıyorsun...Niçin olmasın,görürüm seni bir gün değil mi?Değil mi ama?O kadar çok şey anlatmalıyım ki sana,o kadar çok susmalıyım ki yanında.Bir defada çok iyi bilmelisin beni.Ben bunun sevinciyle daha da büyümeliyim.Bunun devamcısı ben olmak istiyorum.Edebiyat hep benimle,hep içimde,en derinde olsun istiyorum.Çok fazla konuştum,çizgimi aştım belki,ama bunlardı bilmeni istediğim,aslında daha da fazlası...Henüz çok genç olan yaşımın,ruhumun dilinden etkilenmesiyle,çok söylemek istedim sana.Ey elleri,zihni,ruhu,bereketli güllerle süslü güzel,daha bol olsun,hep olsun bu güzelliğin senin...Sen anlat,ben hep büyüyeyim yanında...
Burada olmak istemiyorum,ölmek istiyorum biraz daha bu hayatta,yazılarımla yaşam belirtisi göstermek...Kelimelerin,kelimeler,yaşam destek ünitem olsun.Bunları yeniden yorumlayarak tepki vermeliyim.Sonra bu böyle sürsün...Dört duvar aralarında çok sıkıldım,bana,çiçeklerin en güzelini gösterir misin?Hayatın manası gerçekten ne?Uzun uzun anlatsana...Gerçekten gülümset beni,buradakiler gibi değil,asıldan,içten gelen bir gülümseme nasıl olur?Anlatır mısın,hepsini?
Gülümsetir misin beni?...
İçime girdin bir şekilde,tanır mısın sende beni?
Hep nokta dedin,noktadır dedin,mühim,olan...Benim içime de anlatır mısın bunu?Üç nokta var her köşemde.Gerçek bir noktam olamadı gibi.Kağıdın üzerindeki iz değil sadece sanki.Her cümlenin sonuna konulacak değil gibi.Büyük harflerle de yazmamalıyım sanki,sözlerimde büyüyene dek...Ama bu ayrı,bu senin için,sen içimde bir hayatsın,büyük harfler senin hakkın...
İçten bir yazı olsun istedim bunu.İçimden dökülenlerdir çünkü her kelimem.Saygı çerçevesinde,sevgi gösterisi...
Sende bilecek olsaydın...Bahar geldi diye,nisan yağmurları geldi diye,bu kadar yer ettiğin içimde, bir huzur zerresi olurdu.Sen duyacak olsaydın küçücük cümlelerimi,içim öyle iyi olurdu ki..




Dip not;İlk baharıma yağan bir yağmurda sen olsan...Gökkuşağı çizsen gökyüzüme...
Son not;Bana morun,benim aşkıma benzediğini söylesen,kalbim duracak olur.




Son söz;Bilsen,bildiğini bildirsen...
En son söz;Bilsen ve hissettiğini hissedebilsem...




Nokta koymayı öğrenme yolunda,(sen duyana kadar)biraz mola,
Vesselam...