20091031

......yaşamayı seviyorum.....

şöyle bir düşünsenize....

yaşamak,yapmak istediklerini sadece istemenle elde edebilmek....gözlerini her açışında yepyeni bi umuda uyanmak.....aslında bunca şeye rağmen hayatın değerini hala bilemiyoruz..ben hergün aynı şeyleri yaparak uyanıyorum ama ardından bambaşka bigüne devam ediyorum....gözlerimi açtığımda hayatta olduğum ve güzel bi hayata sahip olduğum için şükrediyorum....ardından hayatımı daha güzel bi şekil veren,bana zindelik veren o şarkıyı dinliyorum....ve sonra evden uzaklaşıyorum....bunları neden anlatıyorum bende bilmiyorum....ama hayata çok şey borçluyum gibi geliyo bana...arkadaşlarımı,öğretmenlerimi çok seviyorum...ailemle zaman zaman anlaşmazlıklara da düşsek yinede seviyorum onları....hayatta olmamın,bu mantığa sahip olmamın mimarları onlar....


tüm bunların ötesinde yazmayı çok seviyorum...keşke yazdığım diğer şiir ve yzılarıma daha iyi sahip çıkabilseydim...onların gitmesi beni çok üzdü....ve artık daha büyük şeyler peşindeyim...öğretmenlerle daha çok iletişim içindeyim...daha çok sorumluluk alıyorum ve görevimi tamamladığımda yaptığım işe şöyle bi bakıp, iyiki  yaşıyorum diyorum.....

biliyorum bugün var yarın yokuz...

o yüzden her an yaşamanın tadını nasıl iyice tadabilirim...nasıl hayatı tamamen mükemmel hale getirebilirim diye düşünüp aklımda ne varsa hemen yapıyorum...sonra pişman olmayı istemiyorum.....

bir de bugün teyzemler taşınıyorlar offff......ben kimin yanıjna gidiceğim şimdi...kime anlatıcam saçma anılarımı....

değişimden korkuyoruz dimi?
evet gayet öyle....değişimin doğuracağı sonuçları bilmediğimizden endişeliyiz....ama neden?
biraz daha pozitif bakabilsek hayata o zaten bize gereğini verir.....ben bunu farkına varalı uzun zaman oldu ve şükürler olsun ki çok mutluyum......içimdeki inançla yapamıyacağım hiçbirşey yok....!!!!!'!!!............

20091025

iştee beeennnn...........medeniyete geri döndüümmm....

eh malum kamp yolcusuydum...omcurca çamlığı cumhuriyet kampı bünyesinde atatürk lisesi olarak müthiş bi şekilde eğlendik....benim beklediğimden çok çok hata çoookk güzeldi...iş bölümü yaptık..herkes birbirine yardım etti...bi  çok ortamdan daha farklıydı..insanların kaynaşması için  en iyi ortam..varır varmaz kendimi arabadan attım veeeee kustum:(( napiim dayanamıyorum 5 dkka bile olsa.. ((aslında bundan bahsetmeyi hiç istemezdim ama söliycem işte))neyse...hemen çadırları kurmayı öğrendik bi kaç çadır kurduk...sonra biraz tıkınıp köye indik:))gerekli alışverişimizi yaptıktan sonra kamp alanına döndük ve etkinliklerimiz başladı..önce ateşi yaktılar sonra biz etrafında toplandık yanımızdaki arkadaşlarla kenetlendik ve izci şarkıları söyledik...sonra okulların kendi hazırladığı etkinlikleri izledik ve bize sıra gelmiştii......önce ayşegül ablam ve halil abim harmandalı oynadılar((aslında oynamayı bende çok isterdim))sonra ben my heart will go on u söyledim..((titanıc ın sarkısını))...grup arkadasımdan biri türkü söyledi...ardında çok çok güzel bi sesten grubumuzun sağlam izcilerinden olan abimizden bi türkü daha dinledik...ve diğer okulların etkinlikleriyle program devam etti..programı sonundaysa,veda ettik doğaya....yine ateşin etrafına toplandık ve veda ettik işte...ve o ateş ertesi akşama değin yandı....gece nöbetleri 1 saat arayla tutuldu...benim ki sabah nöbetiymiş:(((gece zar zor uyuduk derken..daha uykunun  eşiğinden geçemeden kalk komutu aldık...kalınca giyindik,çünkü soğuktu...saat 2 bucukta gece yürüyüşüne çıktık....o karanlıkta bi tane fener bile açılmadı...ormanın içine gittik...eminimki bi çok insan o duyguyu tatmak isterdi..kapkaranlık sessiz ve ıssız...yürüdük yol boyu....sonra bi 45 dkka falan yürüdükten sonra düzlük bi alanda oturduk ve sessizliği dinledik....yıldızlar hakkında konuştuk sonra biraz....sonra itiraflar edildi......sonkez yıldızların en güzel halini aklıma kazımak için gökyüzüne baktım ve sıkı bi nefes aldım....şehiriçinde bu kadar iyi nefes alamıyormuşum meğer...saat 5 te çadırlara dönüp uyuyabildik nihayet...2 saatçik...saat yedide uyandık ve  biraz daha kamp alanında arkaşlarla dolandık....kahvaltımızı hazırladık...bulaşıklarımızı yıkadık...ve  çadırları topladık...liderimizle toplanıp biraraya geldik...arkaşlarımız hakkında neler dündüğümüzü sordu...sırayla çıkıldı ..hepsi hakkında müthiş şeyler düşünüyordum ve bunu dile getirmeye hiçde çekinmedim..daha sonra ekipler dağıtıldı gezip doğayı keşfetmek için....liderimizle beraber yürüyüşe çıktık iyice uzaklaşınca,oturduk oynadık...şarkı söyledik..yani sağlam döktüm kurtlarımı:)))liderimizin dağıttığı meşe palamutlarını yetiştirmek için sabırsızlanıyorum....ve sonra o acı haber duyuldu...gidicektik...liderimize yalvaranlar oldu nolur bigün daha diye ama bu sadece hafta sonu kampıydı kalamazdık....şehre dönüşte arabada sıkış tepiş şarkı söyleyerek geldik...baya coştuk yani....çok eğlendim çokk güzeldi...18 martta çanakkleyede gidiceğim.......evden uzaklaşmak güzel bişeymiş....:)))))

20091023

vayy bee...ciddi ciddi gidiyorum yarın yaa...bi yandan tırsıyorum biraz ama gitmeyide çok istiyorum...yarın izci kümesi başkanı olduğumdan;arkadaşlarıma genel bilgileri tekrarlıyacağım ve nihayet yolculuğa hazır olacağız..bunun dışında onca 'yatma' döneminden sonra tekrar okula gitmek hatta gün ışığı görmek  çok tuhaf geldi..aslında asıl tuhaf olanda bu değil mi?..hastayken evdeydim sürekli ne dışarı çıktım;nede gün ışığı gördüm..pek çıkmakda istemiyordum doğrusu..



sınıfımda çok mutluyum amaa...hala tanımladığım yada tanımlamaya çalıştığım karakterler var.sözgelimi sınıftan bir arkadaş diyelim,çok kilolu olduğunu dert edip zayıflayabilmek için günlerdir doğru dürüst yemek yemiyormuş..bunun böyle olmaması gerektiğini asıl yapması gerekenleri söylediğimde ise ''onu yapması senin için kolayy benim için zor dedi''aslında saçma bi mantık,bu bakış açısı farklılğına daha sonra değineceğim.aslında öyle günlerdir yemeden içmeden kesmek zor değil de sadece öğünlere bölmek daha mı zor? ona anlatmak istediğim öğünlere bölüp istediğini yiyebiliceğiydi.ama kabul etmedi..saçma buldum ama birşey söyleyip konuyu uzatmakda istemedim.zaten konuşmanın yerini uzun zamandır 'dinlemeye' bıraktım.

neyse bunları da geçip izlediğim dizilerden biri hakkında yazmayı istiyorum..how ı met your mother'ın hakkında...diziyi kısa bi süre önce izlemeye başladım..keşke daha en baştan izleseymişim..önceden hiç tv.izlemezdim şimdi sadece cnbce yi izliyorum garip doğrusu e2 yi de izlemeye başladım:))saçma bi cümle oldu biliyorum artık sonlandırmalıyım farkındayım.uzattım..

kısacası şaşkın,heycanlı ve karmakarışığım....

20091021

kampa bikaç gün kala grip olmak....

tannnrıııımmmmm!!!!.......

bu nasıl sinir bozucu bişeydir yaa...hapsırmak istiyosun ama olmuyo,uyumak istiyosun hapşırmaktan uyuyamıyosun...birde şimdi h1n1 vakası varya iyice kafaya takılan bişey oldu..hele de zamanlaması berbat!ben yavaş yavaş hazırlığımı yapiyim,kendimi şimdiden o ana hazırlıyim diyorum,bi bakmışım grip olmuşum..birde öyle sinsi birşey ki..sabahtan hiçbişeyim yoktu,akşam birden hapşırmaya ve halsizleşmeye başladım..işte o kahrolası şey o dakika başlamıstı etkisini göstermeye...ama yapılır mı bu bana ya,hemde bu zmanda...hadi kampdan döndükten sonra olsa hadi neyse...hemen iyileşmeliyim!...o hapları öyle diri diri yutmakda sinirimi bozuyo..hele yutamayıp boğazıma takıldığında daha berbat bi durum..boğazımı kesip, içinden o hapı çıkarıp,boğazımı tekrar dikip,bu sefer tam yutulcak şekilde terkar o hapı yutmayı düşünüyorum...hatta ve hatta yine olmazsa hiç uğraşmayıp kendimi vurmayı falan düşünüyorum..

neyse.......

hastalığımın dışında,hayat çok güzel yinede, herşeye rağmen.....=)=...........

20091012

:) Başkanım ben bee......

....şaka maka meraktan katıldık izciliğe..artık nasıl bi çekim gücüm varsa,başkan oluverdim....neyse işte ilk kampımıza haftaya gidiyoruz.uf nasıl bi yorgunluk var üzerimde anlatamam.yolları gidegele ben düzeltim resmen..okulda süper gidiyo ya.arkadaşlarım falan.komiğiz aslında ilk yıl olmanın bi salaklığı var üzerimizde ama bunu bizden başka kimse farketmiyo...tanışma faslını geçyoruz artık yavaş yavaş...allaha şükür bu seneki sınıfım ben gibi demiyimde bana benzer insanlarla dolu..espriden anlayan...susan,konusan,atılgan,komik,deli,herşeyden var biraz.o yüzden sorun yok.bu kadar rahat ve olgun hissetmemiştim kendimi.aslın olgunluk deil tam tersine zaman geçtikçe olgunluğumun yerini biraz gençlik komedisi alıyo sanki..neyse şu sıra denge kurabilmeyede başladım.işte bu çok iyi.....bir iki sene sonrasını çok merak ediyorum acaba nasıl  olucak?keşke bi zaman makinesi bulsam...önce benden önceki zamana,sonra benim zmanıma ve sonrasına gidip neler olmuş neler olcak görebilsem...keşke bu mümkün olsa...o zaman daha da mutlu olurdum ben.gerçi bundan daha mutlu nasıl olabilrim ki?...o zaman göklere falan uçarım heralde:))....................

20091009

bugün okulda oy kullandık...çok saçma bişeydi aslında.sinirli öğretmenler koşuşturuyolar,adayların arkadaşları onu seç onu seç die baskı yapıyorlardı.kısacası acaip bi gündü.haa birde şey var.bugün uzun zamandır konustuğum ama henüz görmediğim bi arkadasım vardı.tesadüfen gördük,tanıdık birbirimizi...ne garip ama...çok tatlı çok güzel bi kız...kendimi çok garip hissediyorum.okulda hala bi yakınlaşamama durumu var.neyse erken daha yavaş yavaş,sindire sindire...:D....çok acıktım...biraz tıkınmam lazım...........

20091008

....şöyle kimsye hesap vermeden uzaklara koşmak istiyorum....herkese yüzümü buruşturup bu sefer konusmak isemediğimi anlatmak istiyorum...sonunda gidiceğim yere vardığımda sadece sessizlik olmalı yanımda...ağaçların dallarına karışıp toz toprağa bulanmak istiyorum...sonra biraz kar yağsın...karın yağışıyla beraber ben yine hayal kurmaya devam ediyim...hiç gece olmasın....biraz da yağmur da dans etmeliyim...sonra belki geri dönmek isterim..kimse bişey sormasın ama...hiçbişey sormasınlar....ben öylece gidebilmeyim geri dönüşü hesapsız...



niye böyle oluyorum bilmiyorum halbuki sabah gayet iyi geçmişti.matematik hocamız çok güzel anlatmıstı dersi ben de çok güzel anlamıştım sonra biyoloji hocasıyla sohbet ettik....arkadaslarımla güldük,eğlendik ....peki şimdi niye böyle...neden bi denge tutturamamaya başladım?...belki de yalnız olmak sıkıyor beni...ama sessizliğide çok severim ben...eskiye oranla çok şey değişti hayatımda peki fark ne?...öfff....tamam fazla üzgün moduna girdim ben...çok iyiym lan inadına iyiyim mutluyum işte...hükmü yoktu o sözlerin...

20091005

herşey tesadüfen başladı...

nasıl başlasam...ne desem bilemedim...
evet şöyle başlamalıyım...hayatı akışına bırakıp öylesine yaşayan bi insanım ben.hayatın her anı başka bi gülücük nedeni...uzun zamandır adeta bişeylere küsmüşçesine yazmıyordum.ama çıldırcak gibi olduğum noktada hemen klavyeye sarıldım.önceleri yazdıklarımın yanlızca bana özel olması gerektiğini düşünürdüm.taa ki,yazdıklarımın bi formatla benden ayrılışına kadar...yarına olan güvenimdi onlar benim.ama sonucta gittiler işde.bende daha sağlam daha kalıcı olsun diye buraya yazıyorum.yeni olan ilginçtir ve denemeye değerdir...yarın yine erkenden uyanıp acaba bugün ne yaşasam diye düşünmeye başlıycam yollarda...düşünmek off beni deli ediyor.bazen diyorum nolur yanlızca 1 kaç saniye sessizlik ama yok,daha da inadına beynimin içinde eskiden yeniye herşey bi film şeridi gibi geçip gidiyor....sanırım pembe gözlüklerimi çıkarıp yaşadığım şeyin içine iyice bakmam gerekicek